Wydawca treści
OCHRONA LASU
Grodzenie upraw. Fot. Waleria Kosman
Szkółka podokapowa zniszczona przez ulewne deszcze.Fot. Waleria Kosman
Drzewo zasiedlone przez kornika drukarza fot. Waleria Kosman
Spałowanie.. Fot. Waleria Kosman
Spałowanie. Fot. Waleria Kosman
Przymrozki późne w maju, fot. Waleria Kosman
Pomimo niesprzyjających górskich warunków klimatycznych, specyficznego położenia i obecności słabego kondycyjnie świerka stan sanitarny lasów Nadleśnictwa Sucha utrzymywany jest na dobrym poziomie. Jest to zasługa sprawnie działającej służby leśnej, która w odpowiednim czasie reaguje na niepokojące sygnały zdrowotne w drzewostanie.
Na jakość i wygląd suskich lasów wpływają różnego rodzaju zagrożenia, które można podzielić na:
- abiotyczne (silne wiatry, ulewy, obfite opady śniegu, mróz, wysokie i niskie temperatury),
- biotyczne (szkodliwe owady, grzyby patogeniczne, zwierzyna leśna),
- antropogeniczne (zanieczyszczenia przemysłowe, śmieci, ścieki).
Można stwierdzić, że nie ma roku bez klęski występującej w mniejszym lub większym zakresie. Do ważniejszych zdarzeń w ostatnich latach, które przyczyniły się do tego zjawiska w drzewostanach suskich należały:
- gołoledź w 2002r., która uszkodziła wierzchołki drzew w wieku ok. 40-60 lat na pow. ok. 350 ha,
- wiatry halne w 2004r. połamały 12 000 m3 drzew, w 2006r. 3 300 m3,a w 2013 r. 15 000 m3
- powodzie w roku 1997, 2001, 2002, 2010 podtopiły szkółki podokapowe jodłowe, młode drzewka w uprawach i młodnikach oraz utworzyły na pow. ok 12,0 ha niebezpieczne osuwiska,
- okiść, duża pokrywa śniegu, mróz powodują każdego roku ogromne szkody zwłaszcza w uprawach i młodnikach w postaci łamania gałęzi, całych drzewek, czy uszkodzeń rozwijających się pączków (np. w 2009 r- 59 ha, 2010 r -12 ha, 2012 r - 4 ha)
- susze oraz wysokie i niskie temperatury w okresie wegetacyjnym w roku 2000, 2006, 2009 zniszczyły ok. 36 ha upraw i młodników,
- szkody powodowane przez zespół kornika (kornik drukarz, rytownik pospolity, drwalnik paskowany), które od 2006r. są główną przyczyną zmniejszania zapasu drzewostanów świerkowych w Nadleśnictwie a występują na powierzchni blisko 2 000 ha,
- choroby grzybowe wywołane przez opieńkę miodową (pow. 1 431 ha), czy hubę korzeni (pow. 215 ha) które stopniowo osłabiają drzewa, głównie świerkowe i doprowadzają do ich zamierania,
- zamieranie jesiona, w wyniku choroby grzybowej,powodując w ostatnich latach wycięcie cennej domieszki w ilości ok. 3000 m3 i postępuje w dalszym ciągu,
Skutki tych szkód i chorób są dotkliwe, zwłaszcza w drzewostanach świerkowych, najbardziej narażonych na takie zjawiska.
W celu ograniczenia występowania niekorzystnych zjawisk chorobotwórczych, Nadleśnictwo podejmuje różne środki zaradcze w postaci: wykładania pułapek feromonowych do zwalczania kornika drukarza, rytownika i drwalnika (ich ilość i lokalizacja dostosowana jest do istniejących zagrożeń), wykładania pułapek klasycznych do monitorowania i odłowu szkodników owadzich (wykorzystanie wiatrołomów), systematycznej lustracji drzewostanów pod kątem występowania zasiedlonych przez owady i chorych drzew, niezwłocznej wycinki drzew opanowanych przez szkodniki,korowania pni w celu ograniczenia zasiedlenia przez owady, jak również rozprzestrzenianiu się opieńki miodowej i huby korzeni, wywieszania skrzynek lęgowych dla ptaków i nietoperzy- owadożerców pomagających zwalczyć szkodniki owadzie, dokarmianie ptaków w okresie zimowym.
Na terenie Nadleśnictwa występuje problem szkód od zwierzyny leśnej –głównie jelenia, sarny. Ochrona przed szkodami od zwierzyny polega na grodzeniu cennych upraw (jodłowych, lipowych, daglezjowych, limbowych), osłanianiu modrzewia palikami oraz chemicznym zabezpieczaniu. Corocznie zabezpieczanych różnymi metodami jest około 160 ha upraw sztucznych i naturalnych. Drzewostanów w starszych klasach wieku nie zabezpiecza się, a jedynie wykłada przez cały rok tzw. drzewa zgryzowe (liściarkę) –ścięte i pozostawione w lesie osiki, leszczyny, co w znacznym stopni ogranicza penetrację zwierzyny w atrakcyjnych dla nich uprawach i młodnikach.
Lasy Nadleśnictwa zaliczone są do I strefy zagrożenia przemysłowego, dlatego też zanieczyszczenia przemysłowe, obok czynników atmosferycznych wywierają znaczny wpływ na stan zdrowotny. Obszar Beskidu Małego, Średniego i Żywieckiego jest eksponowany na przyjmowanie zanieczyszczeń przenoszonych drogą powietrzną z odległych rejonów przemysłowych Katowic, Krakowa, Bielska. Istotne znaczenie ma natężenie imisji przemysłowych, zwłaszcza tlenków siarki i azotu powodujące uszkodzenia aparatu asymilacyjnego, deformacje koron, osłabienie przyrostu i żywotności drzew.